Beşinci Mehmed Reşadın Tahta Çıkışı

23 Temmuz 1908 yılında İkinci Meşrutiyet‘in ilanı halk tarafından coşku ile karşılanmıştı. Fakat kısa bir süre sonra, İttihad ve Terraki ile muhalefet arasındaki ilişki sertleşmeye başladı. Bu durum neticesinde, 31 Mart Vakası meydana geldi. Bu olayla hiç bir alaksı olmayan Sultan İkinci Abdülhamid, Rumeli‘den gelen hareket ordusunun  duruma hakim olmasından sonra tahttan indirildi.



Sultan Mehmed Reşad, “Beşinci Mehmed” unvanı ile 27 Nisan 1909 yılında 65 yaşında iken tahta çıkarıldı. Sultan  Reşad, Osmanlı tarihinde tahta çıkan en yaşlı padişah olmuştu.
Talat Bey’in de aralarında bulunduğu bir heyet, Sultan Mehmed Reşad’a padişahlığını tebliğ etmek üzere Dolmabahçe Sarayı‘na giderek, “milletin arzusu üzerine saltanat makamına getirildiniz” dediler. Bunun üzerine Sultan Mehmed Reşad, “milletin arzusunu kabul ederim. Çocukluğumdan beri milletin mutluluğundan başka bir şey düşünmedim. Allah’ın yardımıyla memleketin saadeti için çalışacağım. Hür milletin ilk hür padişahı olmakla iftihar ediyorum.” diyerek vazifesini kabul ettiğini bildirdi.

Heyet, daha sonra Sultan‘ı da yanlarına alarak törenle Harbiye Nezareti‘ne geldiler. Harbiye Nezareti’nde kendisine biat edildikten sonra Sultan Reşad, anayasayı, şeriatı, vatanın ve milletin çıkarlarını koruyacağına dair yemin etti.
Sultan Reşad her ne kadar padişah olmuş olsa da, asıl güç mecliste yani İttihad ve Terakki’deydi. İkinci Abdülhamid‘den sonra, Osmanlı İmparatorluğu güç kaybetmeye başladı.